Un 2024 esperanzador

22 de octubre de 2025

<!–:es–>Si tuviese que hacer un balance de mi 2023 empezaría hablando de dolor y soledad. 

De básculas que nunca llegan al número correcto para satisfacer al monstruo que llevas dentro.

De miradas de preocupación y dolor de unos padres que ven a su hija consumirse sin poder hacer nada. 

De espejos que te juzgan, de medidas, de comprobaciones sin sentido.

Estás viva, aunque es mentira, estás sobreviviendo, devastada, echa añicos, te asfixias, intentas hacerte agujeros en las heridas para ver si así corre el aire, pero no…

Y llega un día en que decides en qué lugar ponerte, qué sacrificios tienes que hacer y cuánto de ti decides dejar de perder. 

Y es ahí cuando conoces los abrazos de Reyes, las palabras de aliento de Pilar… conoces a Rosa que te jura que la vida sin TCA existe y empiezas a creer. Conoces las grupales de Alba donde todas tenemos un espacio sintiéndonos respetadas y comprendidas, conoces a María que te mira con amor y te acompaña para hacer de la báscula un lugar seguro, y a Trisha que te abre las puertas de este escondite tan maravilloso. Y es ahí cuando empiezas a creer que mereces que te cuiden con amor.

Y te das cuenta de que nunca más estará sola, de que junto a tus compañeras podéis comer mientras tenéis conversaciones donde el llanto y la risa van de la mano, bromas que creías incapaz de hacer delante del plato, de los ratos después de las ingestas que en vez de quitarte la vida te la dan.

Empiezas a creer que tú también tienes un sitio en el mundo, que lo mereces, que los límites están para ponerlos, que eres merecedora de cuidado y respeto, y que la vida merece vivirla. 

Y aunque igual en este 2024 todavía no me mire con amor, me miro con esperanza, que es algo que pensé que nunca podría llegar a hacer.

Gracias 2023 por darme la oportunidad de volver a nacer, de haber conocido gente que a través de la tormenta ha hecho que fabrique mi propio sol.

Ojalá me sigan pasando cosas maravillosas, y que cuando pasen, pueda creer que me merezco cada una de ellas.<!–:–><!–:ca–>Si hagués de fer un balanç del meu 2023 començaria parlant de dolor i solitud. 

De bàscules que mai arriben al número correcte per a satisfer al monstre que portes dins.

De mirades de preocupació i dolor d’uns pares que veuen a la seva filla consumir-se sense poder fer res. 

De miralls que et jutgen, de mesures, de comprovacions sense sentit.

Estàs viva, encara que és mentida, estàs sobrevivint, devastada, t’asfixies, intentes fer-te forats en les ferides per a veure si així corre l’aire, però no…

I arriba un dia en què decideixes en quin lloc posar-te, quins sacrificis has de fer i quant de tu decideixes deixar de perdre. 

I és aquí quan coneixes les abraçades de la Reyes, les paraules d’alè de la Pilar… coneixes a la Rosa que et jura que la vida sense el TCA existeix i hi comences a creure. Coneixes les sessions grupals de l’Alba on totes tenim un espai per sentir-nos respectades i compreses, coneixes a la María que et mira amb amor i t’acompanya per a fer de la bàscula un lloc segur, i a la Trisha que t’obre les portes d’aquest amagatall tan meravellós. I és aquí quan comences a creure que mereixes que et cuidin amb amor.

I t’adones que mai més estarà sola, que al costat de les teves companyes podeu menjar mentre teniu converses on el plor i el riure van de bracet, bromes que creies incapaç de fer davant del plat, de les estones després de les ingestes que en comptes de llevar-te la vida te la donen.

Comences a creure que tu també tens un lloc en el món, que el mereixes, que els límits estan per a posar-los, que ets mereixedora de cura i respecte, i que la vida mereix viure-la. 

I encara que igual en aquest 2024 encara no em miri amb amor, em miro amb esperança, que és una cosa que vaig pensar que mai podria arribar a fer.

Gràcies 2023 per donar-me l’oportunitat de tornar a néixer, d’haver conegut gent que a través de la tempesta ha fet que fabriqui el meu propi sol.

Tant de bo em continuïn passant coses meravelloses, i que quan passin, pugui creure que em mereixo cadascuna d’elles.<!–:–>